Bugün pazartesi. Senin de benim de bok gibi bi ders programimiz var. Sabahin 7 sinden beri okuldayim. Bugün senle hic karsilasmadik. Sabah sırf seni görmek için tam 3 kere kantine indim ve bahçeyi dolaştım. Çünkü biliyorum ki 15 ekimden sonra seni gormeyi birak senden köşe bucak kacicam. Ta ki yüzleşene kadar. Aksam oldu son dersten çıktım ve bahcede otururken yanimda oturan kişinin sen oldugunun farkinda varmadim. Gerçekten varmadim. Sonra özlemle kalktik. Dedim ki twit atip duruyo internet paketi yoktu demekki hala okulda. Bahçeyi dolaşsak belki görürüm. Çünkü açıkçası bugün sirf seni görebilmek icin okula geldim. Ve biz özlemle yuruyup bi yandan da konuşurken seninle gözgöze geldim ve dizlerimin baği oylesine çözüldü ve o kadar kötü oldum oldum ki gözümü sacma sapan bi şekilde kaçırıp tuhaf sekilde ordan uzaklastim.
Köşeyi doner dönmez ilk yaptığım şey cok aptalim diye dövünmek oldu
Seni görmek istiyorum ama her zaman istedigim yerde istedigim gibi göremem sonuçta. Geçen haftaki gibi olmasını beklemiştim. Ben senin farkindayim ama sen benim değilsin. En güzeli buydu. Her zaman böyle olamazmis. Bu yuzden 'selimi görecem' diye tutturmamam gerekiyomuş. Ögrenmis oldum. Durumun yarattigi kalp ritmi bozukluguyla 15 dk yaşamaya calistiktan ve oturdugum yere geri döndükten sonra tek başına oturdugun yerinden kalktin ve yürüdün. Anlik gelen deli cesaretiyle arkandan geldim. Evet bildigin liseli gibi 16 yaşında gibi seni takip ettim. Çünkü kendime dedim ki sen onu seviyosun ve ona selam vermezsen ayni durumu defalarca kez yasayacaksin. Arkandan gelip sirtina dokunup naber petunya diyecektim sadece. Bu kadardi. Ve vezneciler metrosuna kadar geldikten ve aramizda 3 adimlik mesafe kaldiktan sonra tam sirtina dokunacakken pilavciya girip oturdun aq . Ben şok. Yola dönüp karşıya geçip uzaklastim. Ve ikinci bi ritim bozukluğuyla metro duragina indim. Sanirim sen de metro kullaniyosun ve planim selam verdikten sonra yol boyu konusmakti. ( Yol boyu dedigim senin 3 durak mesafen var benim ebemin amina kadar yolum var) yine de 3 durak 3 durakti. Birdaha okulda karşılaşırsak hic degilse kafamla selâm verecek hâle gelecektim saçma sapan tanimamis ve görmezden gelme durumlarina girmicektim. Sonra metroya indim metro bozulmuş. Tam 25 dk metro bekledik. Ve gözüm kapida gelmeni bekledim. Eger o pilavi yemeyip benimle metroya gelseydin tam 25 dk sesini duyabilcek yüzünü gorebilecektim. Hayir bu kutsal bir sey degil. Ama bu 12 gün sonra birdaha yapamicagim bişey. Ve ben senden tam 12 sonra tamamen kopacak olmamin hüznünü şimdiden yasamaya basladim. Birdaha sana yazamicak olmak üzücü. Ama merak etme artik yazicam. Yazdigim sürece yasadigimi hissederdim petunya. Ve seni buldugum günden beri tekrar yaşayabiliyorum.
Sana acılma konusunu da enine boyuna düşündüm. Seni şu an şu halinle gerçekten sandigimdan fazla seviyorum. Dün döndüm ve blogumu baştan sona okudum. Farkettim ki sana hep en hüzünlü zamanlarimda yazmisim. Bikere baya yardirmisim yok sandigim gibi degilmissin vs diye sonra düşündüm aq sevgilim mi lan ne diye bu kadar sorun yapmisim diye. Sonra tarihe bakınca anladim ki regle denk gelmissin kardeş kusura bakma zjdbkssnkz (post menstural disformik bozukluk oluyo bazen hıncımı cikarcak birilerini ariyorum sorry ) vazgecmek için yazdigim yaziyi okudum mesela. Senin gözünden o yazi sadece senden vazgecemememi anlatiyo. Yazmicam demistin ama yazmistim yine sonra. Oysa senden vazgecmemek sana artik yazmamak değilmiş. Umudu kesmekmiş. Gercekten de o yazidan sonra birdaha seninle ilgili bir beklentim olmadı. İnsanlarin birbirini sevmesi yani daha doğrusu 2 insanin birbirini ayni anda sevmesi bir mucizedir. Bu başıma bir kez geldi ama bu bi ruh hastasiyla yaşandi. Şimdi akli basinda biriyle tekrar yaşanma ihtimali beni çok heyecanlandirmisti. Çünkü ben yilda 5-6 kişiyi sevebilen bir kiz degilim. 3 yilda bir birine yakin hissediyorum sana oldugu gibi. Bu kişilerden sevgili oldugum da oldu kanka oldugum da oldu hic tanismadigim da. Seninle ayni okulda oldugumuz için hic tanismama ihtimalimiz oldukca düşük. Ne zaman okula gelsem seni görüyorum. Bu hoşuma gitmiyor değil. Edebiyat fakultesindeki diğer 17.999 kisiye tercih ederim seni cunku. Ayrica okulun bahçesini cok sevdigim duvar yaşlarini ve ağaçlarıni da. Hergeleyle yarisabilir misin bilmiyorum ama . Şansını zorlama yahuşuklu 😈 insan ne garip değil mi hep olmayani olmayacak olani istiyo. Hergele de öyle sen de oylesin. 3 yilda bir sevebildigim anda sevdigim kişinin beni sevmeyecek olmasi beni başlarda üzdü. Ama cocuklugumdan beri her sevilmeyişimde kendime 'kimse kimseyi sevmek zorunda değil' dedim. (Bunu ilk babam için söylemiş olmam cok acı ama olayi dramatikleştirmeye gerek yok) Senin için de bu cümleyi kurdum. Sonra da alistim. Beni sevmiyorsun. Belki ben de seninle tanissam sevmicem yada belki deli gibi aşık olucam (bence 2. 2 ye bahisleri görelim ooooo handikap😂) yani beni sevmiyor olma meseleni içimde hallettim ve sana beni sevme ihtimalin olduğu için bu linki atmicam. Sana link atmak istedigimi ilk okukdaki kiz arkadas paylastim. Ve aaayyy cok ergence seni sevmeyen birine niy acilasin ki dedi. (Blog icerigini bilmiyolar tabi)   oysa benim için bakış açısı cok farklı. Ben seni arkadas olarak gormuyorum. İlk kez birini hic gormeden boylesine etkilendim ve gordugumde de bu etki değişmedi. Seninle tanisma sana yürüme vs gibi bi niyetim yok olsa şu an mesaj atarim.
bir seyleri yogun hissediyorum. Ve artik sana soylemem gerektigini dusunuyorum. Sonunda en en kotu nolur? Aq kizi ben sana mi bakcam bb dersin. Lan en kotu durumda bile risk yok yani. Benden nefret etsen ne olacak yani beni arkadaslarina 13 yasindaki ergen cocuklar gibi 'zhahaha bu kız da beni seviyo haaa' diye anlatsan ne olacak yani. ( Ki bu en kötü ihtimal ve böyle bisey yapacagina inanmiyorum. Cunku sadece 22 yaşına kadar ozguvenini tatmin edecek hicbiseye sahip olamamis biri başkasının sevgisiyle egosunu tatmin edecek kadar aciz olabilir. ) Tabi ki reddedilmek uzucu olur ama onun disinda etkileyen bir sey yok. bazi kizlar sevgi konusunda cok matematik yapiyolar. Boyle yaparsan boyle boyle olur boyle olursa boyle olmaz o yuzden boyle davran. Sevgi ask bu degil amk salaklari. Ne hissediyosan onu yazicaksin onu soyleyeceksin onu yasayacaksin. Belki sonunda kaybetceksin ama ne hissediyosan o sekilde gelisicek.  Kanka uzak dur uzak durursan kacan kovalanir şu bu. Kovalanmak istemiyorum.Deli gibi aşığım bu duyguyu yasamak istiyorum bu kadar. Seni seviyorum ve bunu bilmen gerek. Şuanki tavrin cok olumlu olcak gibi degil ama sevilmek icin hissetmedim ben bu duyguları. Bi baktim etkilenmişim. Bu yuzden Anlaticam rahatliycam.
Suan zaten konusmuyoruz. En kotu bu konusmamazlik devam eder. Ki açık goruslu biriyim. Ben sana acildiktan sonra herhangi bir sebeple bana yazarsan yada karsilasirsak biyerde bisey olmamış gibi davranirim. Ki bu da oldukça düşük ihtimal. Kisacasi kararimi verdim. 15 inden sonra değişecek benim açımdan her şey. Senin açından zaten değişecek bir şey yok. Gelecekte senin tarafından beni seven kizlar kategorisinde sayilmak istemezdim, farkli oldugumu dusunuyorum ve boyle dusunmeni isterdim. Ama bazen istedigimiz insanlarin hayatında olmayabiliriz. Bu da hayatın kurallarindan biri. Napacağn.